Column: Help, mijn vader wil zelfstandig blijven wonen!

Mijn vader, een weduwnaar van bijna 90, woont zelfstandig in een appartementencomplex in een nieuwbouwwijk. Hij is de oudste bewoner. Verder wonen er vooral fitte zestig plussers. Hij is slecht ter been, slechthorend en vooral eigenzinnig. Een rollator is voor oude mensen. Gehoorapparaten zijn ondingen. En auto rijden doet hij al meer dan zeven decennia, dus waarom stoppen? Gezondheidscentrum, openbaar vervoer en winkels zijn zonder auto voor hem onbereikbaar.

Onlangs had hij een ongelukje in huis waardoor hij de deur niet meer uit kon. En niet meer kon zonder hulp van zijn buren, kinderen en de wijkverpleegkundige. Opgesloten in zijn appartement met prachtig uitzicht over de polder, verzuchtte hij in wanhoop dat mensen zoals hij vroeger in een bejaardentehuis midden in de stad zaten. Al zou hij dat als het erop aankomt natuurlijk niet willen!

Verdubbeling zelfstandigen
Zoals mijn vader zijn er velen die hun zelfstandigheid hoog waarderen; de komende tien jaar verdubbelt hun aantal. En ook dan wonen de kinderen ver weg, zijn de buren op stap en is op de zorgverlening drastisch bezuinigd. Hoe kunnen wij – de maatschappij, de vastgoedmarkt – bijtijds op hun behoeften inspelen en de zorgkosten beheersbaar houden zonder hun levensvreugde aan te tasten?

Transformatiebehoefte
In elk geval niet door alleen maar zogenaamde levensbestendige appartementencomplexen te bouwen in het buitengebied, zonder faciliteiten op 'rollatorafstand'. Projectontwikkelaars, bouwers, lokale overheid en zorgverleners moeten hun gemeenschappelijke klanten opzoeken, zich in hun wensen verdiepen, luisteren en gezamenlijk een plan van eisen opstellen. Niet over, maar mèt de toekomstige huurders en kopers. Nu is het uur U: overal in de steden staan kantoor- en zorgpanden leeg. Er ligt een prachtige nieuwe bestemming voor het oprapen: (veilig) wonen, met zorg in een levendige omgeving!

Mixed use
Dit soort hergebruik van gebouwen vraagt om een uitdagende mix van budget, comfort, creativiteit, ecologie en gemeenschapszin. Zoals een flexibele indeling van ruimtes en het faciliteren van ontmoeting tussen bewoners. Het aanleggen van slimme domotica op basis van de ervaring van zorgverleners en gebruikers. Toegankelijke gemeenschappelijke plekken, die uitnodigen tot samen koffie drinken, het zogenaamde leugenbankje. Hergebruik van materialen, focus op energiebesparing en een aangenaam binnenklimaat. Voorzieningen in 'de plint', de begane grond van het gebouw: een gezondheidscentrum, buurtsuper, een thuiszorgwinkel en een bruin café.

Binnenstedelijk leegstandsprobleem aanpakken
Alles uiteraard in goede samenspraak met de betrokken partijen en – vooral – met de klanten. Want die gaan er wonen en de faciliteiten gebruiken. Dat het kan, bewijzen de financieringen van Triodos Bank in de ouderenzorg. Kortom; laten we gehoor geven aan de liefste wens van ouderen om zelfstandig te blijven wonen in een levendige omgeving en zo ook het binnenstedelijke probleem van de leegstand aanpakken!

Een column van Nelleke van Olst, senior relatiemanager in de Zorg & Welzijn sector van Triodos Bank. Zij is verantwoordelijk voor de financiering van vastgoed in de ouderenzorg, in de brede zin van het woord.



Reacties


Laatste nieuws