Als een economische crisis ergens goed voor is, dan is het dit: het legt de vinger op de zere plek. Wat is er misgegaan? Wat kan er in de toekomst beter? Uiteraard zijn er in dit verband veel mogelijke antwoorden op heel veel vragen. De les die uit deze crisis echter onmiskenbaar kan worden getrokken is dat de samenwerking tussen bedrijfsleven en overheid veel beter kan en moet.

Aan initiatieven ontbreekt het niet. Zelf tekenden wij dit jaar samen met een business partner een zogenaamde Green Deal met de Rijksoverheid. Kort gezegd hebben wij daarmee de intentie uitgesproken om tapijtstromen op de meest duurzame manier te verwerken. Als tegenprestatie hebben wij gevraagd om gescheiden inzameling van tapijtstromen te stimuleren en - als het even kan - te verplichten.

Het uitspreken van intenties hoort het begin te zijn van succesvolle actie. In dit geval zijn wij niet bang dat actie uitblijft, we hebben onze handtekening gezet onder een kansrijk initiatief. Complimenten aan de Rijksoverheid in dit geval, die initiator was. Een zorgelijk punt is echter, dat er te weinig van dergelijke initiatieven zijn. Bij het verschijnen van de miljoenennota en het uitspreken van de troonrede signaleerden wij helaas dat het thema duurzaamheid een onvoldoende rol speelde.

In tijden van crisis is er traditioneel een kind van de rekening: het milieu. Laat dit nou het enige kind zijn, om in de metafoor te blijven, wat niet voor zichzelf kan zorgen. Onze leefomgeving loopt gevaar en verdient permanente aandacht. Het feit dat marges en winstgevendheid onder druk staan is, zeker voor de overheid, geen excuus om het thema duurzaamheid te parkeren. Dat gebeurt helaas nog teveel op dit moment, kansrijke initiatieven ten spijt. Zowel de overheid als het bedrijfsleven laten hier overigens kansen liggen. Er zijn bedrijfsmodellen waarbij het mes aan twee kanten snijdt: er kan winst worden gemaakt door bewust en structureel duurzaam te zijn. Door honderd procent in te zetten op duurzaamheid zelfs en de bedrijfsvoering daar volledig op in te richten. Wij hebben als onderneming besloten Cradle to Cradle te incorporeren in onze bedrijfsvoering en met succes.

De London Business School heeft er onlangs een case study van gemaakt. We delen dit gegeven graag met zoveel mogelijk partijen en zeker niet alleen omdat wij er trots op zijn. Het laat namelijk zien dat het mogelijk is om als onderneming voor een bedrijfsmodel te kiezen waarbij duurzaamheid het uitgangspunt is en winstgevendheid een randvoorwaarde. We hebben vanaf dag één besloten dat duurzaamheid moet, maar alleen als daar ook geld mee kan worden verdiend. Streven naar duurzaamheid is in onze optiek een lege huls als daar niet op een bedrijfseconomisch verantwoorde wijze vorm aan kan worden gegeven. Bedrijfsleven en overheid moeten hier de handen ineen slaan. De eerste heeft als opdracht om met kansrijke initiatieven te komen. Voor de tweede geldt dat de ruimte moet worden geschept om daaraan vorm te geven.

Alexander Collot d’Escury is CCO van Desso