Heeft visitatie van woningcorporaties zin?

Hoe is uw relatie met de woningcorporatie was m'n openingsvraag en de wethouder keek me verrast aan. Mijn relatie is goed hoor zei hij, we spreken elkaar geregeld en we doen goed zaken. Dat woordje ‘hoor' zat me dwars en ik keek mijn mede teamleden van het visitatieteam aan. Ze knikten instemmend, ze kennen me. Ik vroeg door, jullie spreken elkaar geregeld, waarover dan? Was mijn vraag. Over projecten was het antwoord, de woningcorporatie kan veel voor ons betekenen. Ik keek de wethouder aan en zei, en vroeg: waarom heb je het over wij en zij en wat kan de woningcorporatie in die projecten dan betekenen? Tja zei hij, we hebben graag dat ze investeren, er is zoveel vastgoed waar wij als gemeente niet aan toe komen. De woningcorporatie kan investeren, we hebben elkaar echt nodig.

Heeft u zich wel eens afgevraagd wat het voordeel voor de woningcorporatie dan is, vroeg mijn collega. En toen viel het gesprek even stil. Hier gaat het nu om bij visitatie, vertelden we daarna. Visitatie, het vierjaarlijkse verplichte nummer voor woningcorporaties, gaat niet over wat ze doen. Visitatie gaat echt vooral om de relatie van de woningcorporatie met stakeholders intern en extern. Dus eigenlijk gaat het er om, of je met elkaar spreekt over de zaken die van belang zijn. Dus niet zozeer, fijn dat je voor ons de brede school bouwt. Maar eerder, dat exploitatierisico van die brede school kan je dat wel 40 jaar garanderen? Moet ik nog helpen met de interne besluitvorming? Wat kunnen we samen doen dat het een succes wordt? Eerder dat soort vragen legde ik de wethouder uit.