Het wil maar niet tot de banken doordringen dat ook zij een flinke veer zullen moeten laten bij de executieverkoop van de Eurocommerce-objecten. Nu organiseren zes van de negen betrokken banken een onderhandse veiling waar zij zelf eerst op de panden gaan bieden. Dit zou goed zijn voor de waarde-ontwikkeling van de panden in de toekomst en ook goed voor de huurders. Maar de argumenten deugen in mijn ogen niet.

Onze verslaggeefster Barbara Sanders is stevig in het vreemde cryptisch gestelde persbericht gedoken, dat de Rabobank mede namens de andere banken naar buiten bracht. Zij heeft over de achterliggende bedoelingen van de banken een helder verhaal gemaakt.  

Wat is er aan de hand? Eind deze maand gaan de panden uit het Eurocommerce bezit in de executieverkoop. Zes banken die gezamenlijk nog €537 mln aan schulden hebben uitstaan aan de diverse Eurocommerce-vennootschappen, hebben besloten tot een onderhandse executieverkoop. Opvallend is dat ABN Amro hier niet aan meedoet: die bank heeft nog €141 mln tegoed. De eindbiedingen zullen vervolgens worden voorgelegd aan de voorzieningenrechter die dan zal bepalen of de biedingen wel 'marktconform' zijn. Dan zullen deze eindbiedingen openbaar worden gemaakt en kunnen andere partijen nog proberen een hoger bod te doen.

Wanneer u de vorige twee zinnen terugleest weet u al direct dat het niet gaat werken. De banken die als de dood voor afboekingen zijn op hun uitstaande financieringsportefeuilles, vertonen hier laakbaar uitstelgedrag. Dit is geen executieverkoop maar uitstel van executie. De banken zullen het wel nalaten een bieding te doen die (te ver) onder het uitstaande kredietbedrag ligt. Zo voorkomen ze de eerste ronde aan forse afboekingen. Dan die rechter die de biedingen op de marktconformiteit moet toetsen. Als gerespecteerde taxateurs in deze tijd al niet meer weten wat (kantoor)panden nog waard zijn, hoe kan zo'n rechter dat dan wel weten?

Je kunt er vanuit gaan dat er geen hogere biedingen meer komen dan de bedragen die de banken voor de panden over hebben. Met als gevolg dat de banken de panden jaren op 'hun boek' moeten zetten in afwachting van een toekomstige koper die hopelijk na de crisistijd de banken weer netjes en tegen een fatsoenlijk bedrag van de panden afhelpt. Bovendien frustreert het ook de vastgoedsector die een poging tot nieuwe marktwaardebepaling vakkundig om zeep geholpen zien.

En dan het zielige argument dat het goed voor de huurders zou zijn wanneer de panden uiteindelijk in handen komen van de banken en niet van een faillliete vennnootschap. Dan kunnen de huurders rekenen op een betere exploitatie, aldus de banken. Uit de immer vermakelijke blogs van Norbert ter Mors van RentReview - die uitsluitend zakelijke huurders bijstaat - was al te lezen dat juist in zulke gevallen de huurders de dupe zijn. De banken zullen als gebouweigenaar de exploitatie tot het uiterste uitknijpen om het kostenpeil zo laag mogelijk te houden. Bovendien zijn er voor veel panden van de Eurocommerce helemaal geen huurders.

Alles overziende wordt de komende executieverkoop van de Eurocommerce-panden een complete farce. Niet alleen wordt gefrustreerd dat via het gebruikelijke veilingspel een eerlijke marktprijs wordt bepaald, ook de clustergewijze 'silo' verkoop deugt niet. Waarom in plukken? Laat de markt afzonderlijk per pand de eigen prijs bepalen. Jammer, een mooie kans gemist.

Rogier Hentenaar
Hoofdredacteur Vastgoedjournaal