'Wie kan er nou tégen natuurherstel zijn? Ik vroeg me dat af, omdat de Natuurherstelwet het nipt haalde in Europa. En ook in Nederland is er veel weerstand tegen de wet.' Annemarie van Doorn, directeur Dutch Green Building Council, blikt terug de stemming die vorige week plaatsvond in het Europees Parlement. En hoe nu verder? Zij pleit voor een Trias Ecologica. 

Ik ben in mijn netwerk gaan rondvragen waar die weerstand toch vandaan komt. Mijn bevinding: niemand is tegen natuur. Het is de angst voor wéér een belemmering waarmee de bouw- en vastgoedsector verder achteropraakt in de bouwopgave van Nederland. De mensen uit mijn netwerk doelen op het stikstofbeleid en de beperkingen die hiermee gepaard gaan.

Beperkingen
Veel bouwprojecten zijn stil komen te liggen.  Vervolgens viel afgelopen week het kabinet, waarmee ook de ingezette koers van de relatief nieuwe minister De Jonge en het klimaatpakket van Jetten onder druk zijn komen te staan. Voor wie de overtuiging heeft dat de vooruitgang in ons land voor een groot deel afhankelijk is van de overheid – ik behoor niet tot deze groep overigens – zou zomaar kunnen denken dat Nederland in een puinhoop is beland. En daarbovenop dus de gevoelde nieuwe beperkingen die de Europese Natuurherstelwet met zich meebrengt. 

Ik begrijp het ergens wel, een nieuwe wet zorgt voor een onzekere nieuwe werkelijkheid. Maar laten we vooropstellen dat het een uitermate slecht verhaal zou zijn geweest, voor het belang van de natuur en het klimaat, als de Natuurherstelwet niet zou zijn aangenomen. Denk aan de gevolgen voor de kwaliteit van het (drink)water en de al zo kwetsbare natuurgebieden. Gelukkig haalde de wet het in Europa.

Trias Ecologica
Maar dan! Hoe gaan bouwers, ontwikkelaars, beleggers en al die andere partijen in de keten in de praktijk om met deze nieuwe Natuurherstelwet? Voor het juiste handelingsperspectief wil ik een nieuw principe introduceren.

Onlangs bracht ik het ter tafel in een brainstorm met een deel van onze achterban. Graag zou ik dit principe verder uitdenken, net zoals dat is gebeurd met de inmiddels meest geadopteerde strategie voor energiezuinig ontwerpen ter wereld. U weet welke. Ik noem het de Trias Ecologica.  Een nieuwe driestappenstrategie die ons helpt in het beschermen en herstellen van de natuur.

1. De eerste stap in de Trias Ecologica is de meest natuurvriendelijke: niet bouwen. Liever niet.
2. De tweede stap is, als je renoveert, transformeert of verbouwt in een bestaand gebied, moet je biodiversiteit toevoegen aan dit stedelijke gebied, zodat de natuur zich hier kan ontwikkelen.
3. De derde stap, en tevens de laatste: Als je toch nieuw moet bouwen, en je moet hier bouwrijp land voor opofferen, zul je ervoor moeten zorgen dat je volledig natuurinclusief bouwt. En meer natuur in het gebied brengt dan er was. Niet één nestkastje, maar compromisloos voor de natuur. Vanzelfsprekend geldt dat in natuurgebied sowieso niet gebouwd mag worden.

De Trias Ecologica is een eerste gedachte, een werktitel, gevormd tijdens de brainstorm van even terug. Maar ik vind, nu de Natuurherstelwet is aangenomen, dat dit een perfect moment is om dit idee verder uit te werken. Wie denkt er met ons mee, vóór natuurherstel?