Het hervormingspakket voor de woningmarkt van dit kabinet is een cocktail van drie opeenvolgende politieke akkoorden. In samenhang en evenwichtigheid haalt het dan ook geen schoonheidsprijs. De richting is echter de juiste en de maatregelen zijn verstrekkend, voor zowel de huur- als de koopsector. Het nu de tijd om de veranderingen te laten indalen in de praktijk, met een ruime gewenningsperiode.

Gecombineerd met verbeteringen binnen de marges van de structuuringrepen. Het actuele strijdtoneel in het politieke woondossier verloopt in de huursector - heel vertrouwd - tussen links en rechts, tot en met coalitiepartners PvdA en VVD. In de koopsector verloopt de frontlijn anders; daar staat vooral het Financiële Bolwerk (ministerie van Financiën, AFM, DNB) praktische verbeteringen in de weg, zoals meer maatwerk bij het verstrekken van hypotheekleningen.               

Steeds meer gezaghebbende wetenschappers (Johan Conijn, Arnoud Boot en Dirk Brounen) volgen de stellingname Stop de hervormers, de titel van onze opiniebijdrage (met EIB-directeur Taco van Hoek) in het Financieel Dagblad van 19 juni, en Blok doet het zo gek nog niet op gebiedsontwikkeling.nu.  Johan Conijn zegt het zo: “ik was aanvankelijk sceptisch maar ik vind het beleid voor de koopsector eigenlijk heel goed.”

Wie, zoals Mark Calon, nu nog, op dit moment, pleit voor verdergaande hervormingen, loopt het levensgrote risico onrust en onzekerheid te creëren bij mensen en instanties. Hem kan dus het verwijt treffen dat hij een broertje dood heeft aan het heel prille herstel van woningmarkt. Het hervormingsplan Wonen4.0 verdiende wel de schoonheidsprijs maar stierf ook in die schoonheid. Alleen al omdat het de illusie koesterde om de woonsector te kunnen vrijwaren van bezuinigingen. Achteruit blijven bidden over dit door de politiek verworpen plan heeft geen zin meer. 

Friso de Zeeuw is praktijkhoogleraar Gebiedsontwikkeling TU Delft en directeur Nieuwe Markten Bouwfonds Ontwikkeling, Jos Feijtel is directeur/eigenaar van Wonen-Innovatie-Werkplaats.