Het is weer zover: de donkere dagen voor kerst. Een periode die voor velen symbool staat voor gezelligheid en huiselijkheid en waarin het fijn is om ook daadwerkelijk een huis te hebben. Door de economische crisis is dit voor een groeiende groep mensen echter geen vanzelfsprekendheid meer. Waar de samenleving initiatieven neemt om deze mensen een dak boven het hoofd te bieden, kan de strenge huurbescherming daarbij zorgen voor ongewenste complicaties. Dus hierbij: (wederom) een pleidooi voor versoepeling van de regels.

Door de economische crisis is de laatste jaren een nieuwe groep daklozen ontstaan. Dit betreft mensen met een andere achtergrond en veelal hogere opleiding dan 'gewone' daklozen. Zoals zelfstandig ondernemers die het niet hebben gered of mensen die hun baan zijn kwijtgeraakt en daarom 'hun huis hebben moeten opeten'. Of mensen die door een scheiding op straat zijn geraakt.

Deze mensen hebben veelal geen verslavings- of psychische problemen en komen daarom niet in aanmerking voor de bestaande opvangmogelijkheden. Partijen als Stichting De Regenboog springen in dit gat en bieden hulp om het leven weer op de rit te krijgen.

De Regenboog heeft in samenwerking met de Gemeente Amsterdam en Amsterdamse woningcorporaties het initiatief genomen tot het project 'Onder de Pannen'. Aan dit project kunnen gastvrije Amsterdammers deelnemen die bereid zijn om tijdelijk een kamer in zijn of haar woning te verhuren aan iemand die dakloos is geworden. Dit heeft niet alleen voordelen voor de huurder, ook de verhuurder kan om uiteenlopende redenen baat hebben bij gezelschap. Een win-winsituatie dus. En vanuit maatschappelijk oogpunt zeer gewenst.

Huurbescherming
De wettelijke huurbescherming is een groot goed. Dat staat hier niet ter discussie. Toch laten initiatieven zoals die van De Regenboog zien dat de huidige huurbescherming haar doel voorbij kan schieten. Deze brengt immers risico's voor potentiële verhuurders met zich mee en kan daarmee in de weg staan aan de uitvoering van dit soort initiatieven. De Regenboog heeft gebruik kunnen maken van de wettelijke mogelijkheden, maar heeft haar plannen daar wel op moeten aanpassen.

Gelukkig werkt Minister Blok aan een versoepeling van de regels. De geplande invoering van een huurovereenkomst van twee jaar of korter, waarbij de huurder geen huurbescherming geniet, is een goed begin. Maar de huidige samenleving heeft dringend behoefte aan meer flexibiliteit.

Het is te hopen dat Blok nog meer op die behoefte zal inspelen. Bijvoorbeeld, zoals door mijn kantoorgenoten Katinka Verdurmen en Helma Sengers per brief van 1 juli 2014 aan hem voorgesteld, met een regeling zoals die op dit moment voor de verhuur van bedrijfsruimte al bestaat: de kantonrechter kan goedkeuring verlenen voor bedingen die ten nadele van de huurder afwijken van de wettelijke huurbescherming. Met een vergelijkbare regeling voor woonruimte zou maatwerk mogelijk worden en kunnen belangrijke maatschappelijke initiatieven ten volle tot bloei komen.

Irene Hofhuis is advocaat binnen de sectie Vastgoed & Overheid van Fort Advocaten. Hofhuis is gespecialiseerd in het adviseren en procederen over huurrechtelijke, bouwrechtelijke en meer algemeen vastgoed gerelateerde kwesties. Zij werkt voor onder meer retailers, beleggers en makelaars.